روش های جراحی فیستول مقعدی در کلینیک زارعی

روش های جراحی فیستول مقعدی و مراقبت‌های بعد از عمل جراحی

فیستول مقعدی از بیماری های عفونی ناحیه مقعدی است. این بیماری موجب اتصال غیر طبیعی دو ارگان از بدن به یکدیگر می گردد. فیستول معمولاً در اثر عفونت درمان نشده آبسه ایجاد می شود. این بیماری همراه با علائمی مانند درد، سوزش، خارش، خونریزی و … بروز می نماید.

فیستول مقعدی با استفاده از درمان های خانگی و دارویی قابل درمان نبوده و تنها روش های جراحی تهاجمی می توانند به بهبود و درمان این عارضه کمک نمایند. تکنیک های جراحی مختلفی برای درمان فیستول وجود دارد اما همه این روش ها نمی توانند درمان موثری باشند. پس آشنایی بیشتر با تکنیک های مختلف جراحی می تواند به انتخاب روش صحیح درمان این بیماری کمک نماید. برخی از مهمترین روشهای جراحی که برای درمان فیستول مقعدی پیشنهاد می شود، به این شرح است:

تکنیک فیستولوتومی

فیستولوتومی مهمترین و کاربردی ترین روش جراحی فیستول مقعدی است. در این روش جراحی مجرای فیستول با استفاده از چاقو باز شده و محتویات آن خارج می شود. در این روش ترمیم از داخل به خارج است. مدت زمان بهبودی پس از این عمل 1الی 2 ماه است.

این روش همراه با ریسک آسیب به عضله اسفنکتر است. اما پزشک تمام سعی خود را خواهد نمود، تا کمترین میزان آسیب به این عضله وارد شود.

تکنیک استن

در روش سنتی درمان فیستول با تکنیک استن از موی اسب و یا کتان استفاده می شد. ولی امروزه از نخ بخیه یا لوله تخلیه برای از بین بردن عفونت و باز ماندن مجرای فیستول استفاده می شود. این نخ باید برای حداقل 6 الی 12 هفته در مجرای بماند و سپس پزشک انجام جراحی را تجویز می کند. این روش برای افراد در معرض خطر آسیب به عضله اسفنکتر و بی اختیاری مقعد کاربرد دارد.

تکنیک فلپ آدوانسمنت

تکنیک فلپ آدوانسمنت در مورد فیستول های پیچیده تر و افراد در معرض خطر بی اختیاری استفاده می شود. در طی این روش با استفاده از بافت روده و یا پوست اطراف مقعد اقدام به ترمیم فیستول می نمایند. میزان تاثیر این روش درمانی 50% گزارش شده است. ابتلا به بیماری های زمینه ای برای فیستول مثل کرون و کولیت ریسک عود مجدد بیماری را افزایش می دهد.

پلاگین بیولوژیکی

این روش جراحی شامل ساخت پلاگین بیولوژیکی از مخاط روده بیمار و سپس بخیه زدن آن به مجرای فیستول است. بعد از انجام این جراحی بافت جدید در اطراف این پلاگین شروع به رشد می کند و به این ترتیب بیماری از بین می رود.

میزان موفقیت بعد از این عمل 80% گزارش شده است. برای انجام این جراحی بیمار باید به مدت 24 ساعت در بیمارستان بستری شود. درد، آبسه و جابجایی پلاگین از عوارض احتمالی این روش جراحی فیستول مقعدی هستند.

عوارض جراحی فیستول مقعدی

انجام جراحی فیستول مقعدی بی شک بدون عوارض نخواهد بود. این عوارض غالباً کوتاه مدت بوده و پس از مدتی رفع می شوند. عوارض جراحی فیستول مقعدی عبارتند از :

• درد
• خونریزی
• بی اختیاری در دفع گاز و مدفوع به سبب آسیب به عضلات مقعد در اثر جراحی
• مشکل دفع ادرار
• عفونت در صورت ترمیم نشدن کامل مجرای مقعد
• تورم و ترشح
• تب
• تهوع
• یبوست

از آنجایی که تمامی روشهای جراحی فیستول همراه با عوارض متعددی است و مشکلات مختلفی را به همراه دارد، امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. درمان فیستول با لیزر بهترین جایگزین برای جراحی بوده زیرا با استفاده از اشعه مادون قرمز اقدام به از بین بردن مجرای ایجاد شده می نماید و هیچ یک از مشکلات و عوارض روشهای جراحی مانند درد، خونریزی، عفونت، بستری شدن بیمارستان، بی اختیاری و .. را ندارد.

مراقبت های بعد از جراحی فیستول

انجام مراقبت هایی خاص به نتیجه گیری از درمان و جلوگیری از عوارض احتمالی کمک می کند. برخی از این مراقبت ها عبارتند از :

• مصرف مسکن ها به جهت کاهش درد
• مصرف آنتی بیوتیک به منظور جلوگیری از عفونت
• تعویض مرتب پانسمان، به منظور جلوگیری از عفونت
• جلوگیری از یبوست، برای این منظور لازم مصرف فیبر، آب کافی و در صورت لزوم ملین را در رژیم غذایی خود قرار دهید.
• حمام سیتز، قرار دادن ناحیه کفل و لگن در آب به تسریع روند درمان و جلوگیری از عفونت زخم کمک می کند.
• اجتناب از وارد آوردن فشار بر زخم فیستول، بهترین راهکار این است که برای نشستن از یک بالش دوناتی شکل کمک بگیرید.

تاثیر شیاف آنتی هموروئید بر درمان بیماری های بواسیر، شقاق و فیستول

از داروهای رایج برای درمان که معمولاً توسط خود فرد و بدون مراجعه به پزشک مصرف می شود، می توانیم به پماد و شیاف آنتی هموروئید اشاره کنیم. این دارو معمولاً در درمان هموروئید یا بواسیر نقش دارد اما در مواردی دیگر نیز کاربرد خواهد داشت. هموروئید به اتساع یا همان گشاد شدن عروق در ناحیه مقعد اطلاق می شود، که علائمی مانند درد، سوزش، خارش و خونریزی را به همراه دارد. مصرف این چنین پماد ها معمولاً در مراحل ابتدایی و برای رفع علائم این بیماری به کار می رود.

موارد مصرف شیاف آنتی هموروئید

مهمترین مورد استفاده از این پماد درمان هموروئید یا بواسیر است، اما با توجه به عملکرد این دارو، برای رفع علائم سایر اختلالات مقعدی نیز از آن استفاده می شود.

تاثیر شیاف آنتی هموروئید بر درمان بواسیر

شیاف آنتی هموروئید حاوی ماده ای به نام فنیل افرین است و می تواند عروق اتساع یافته را بهبود بخشد. از همین روی قادر است علائم این عارضه شامل درد، سوزش، خارش و خونریزی را رفع نماید. همچنین در صورتی که بیماری هموروئید در مراحل ابتدایی خود باشد، می تواند به طور کامل این عارضه را رفع نماید.

تاثیر شیاف آنتی هموروئید بر درمان شقاق

شقاق بیماری مزمن مقعدی است که همانند هموروئید در اثر اعمال فشار به این ناحیه ایجاد می شود. این عارضه سبب ایجاد زخمی عمیق در مقعد شده که درد بسیاری را به همراه داشته و گاهاً عمق زخم به عضله مقعد نیز می رسد. این شیاف دارای موادی از جمله لیدوکائین است از همین روی قادر است، نشانه های آزار دهنده ی شقاق مانند سوزش، درد و خارش را از بین ببرد، از طرفی  شیاف آنتی هموروئید با دارا بودن خواص ضد التهابی از عفونت و نیز التهاب مقعد جلوگیری می کند.

تاثیر شیاف آنتی هموروئید بر درمان فیستول

فیستول مقعدی را می توان ایجاد مجرایی غیر طبیعی میان روده و پوست اطراف مقعد تعریف نمود. فیستول سبب بروز عفونت شدیدی می شود زیرا که آلودگی های روده را به سطح پوست منتقل خواهد نمود. اما مصرف شیاف آنتی هموروئید می تواند به رفع التهاب و عفونت کمک ویژه ای نماید و به برطرف نمودن علائم این بیماری مانند درد و سوزش کمک نماید.

نحوه مصرف شیاف آنتی هموروئید

میزان مصرف این دارو باید مطابق نظر پزشک باشد اما در حالت کلی میزان مصرف آن دوبار در روز، یکبار صبح و یک بار شب تعیین شده و بهترین زمان مصرف آن بعد از اجابت مزاج است. از مصرف طولانی مدت این دارو، بیش از 7 روز خودداری نمایید زیرا ممکن است عوارض این دارو شامل خارش، قرمزی، راش پوستی، سوزش و درد نمایان شود.

موارد منع مصرف شیاف آنتی هموروئید

مصرف این دارو برای افراد مبتلا به دیابت، پرکاری تیروئید، فشار خون بالا، مشکلات قلبی باید زیر نظر پزشک انجام شود همچنین مصرف آن برای افرادی با شرایط زیر ممنوع است :

• حساسیت نسبت به آن
• مبتلایان به عفونت های ثانویه
• ضایعات قارچی و ویروسی
•  ضایعات سلی مقعد

مصرف این شیاف نمی تواند تاثیر چندانی بر رفع علت اصلی داشته باشد و تنها در رفع علائم این عارضه به صورت موقت تاثیرگذار است پس درمان قطعی این بیماری نخواهد بود. لازم است جهت رفع دائمی بیماری با پزشک مشورت نمایید تا در صورت لزوم از روش های تهاجمی و قطعی مانند جراحی و لیزر مادون قرمز استفاده نمایید. بهترین روش درمان این عارضه استفاده از لیزر است، زیرا بدون درد و خونریزی و در کمترین زمان ممکن عارضه را برای همیشه درمان خواهد نمود.

مقاله از : کلینیک زارعی

جراحی بیماری کرون و مراقبت های بعد از آن در کلینیک زارعی

بیماری کرون یکی از مزمن ترین بیماری های دستگاه گوارش است که التهاب و تورم قسمت هایی از روده را درگیر می کند. این بیماری را شاید بتوان با کمکدارو و رژیم غذایی کنترل کرد اما در نظر داشته باشید که گاهی این بیماری پیشرفت می کند و پزشک ناچار است که قسمتی از روده را توسط انجام عمل جراحی بردارد تا به دیگر قسمت های روده آسیبی نرسد. در چنین شرایطی جراحی کرون قطعی ترین روشی است که برای حفظ قسمت های سالم دستگاه گوارش می توان جهت ادامه ی درمان کرون انتخاب کرد. در غیر این صورت تخریب روده ها می تواند عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد و شرایط وخیم تری را برای فرد به وجود بیاورد.

 جراحی بیماری کرون

هدف از انجام عمل جراحی کرون حذف کامل قسمت هایی از روده است که طی بیماری کرون آسیب دیده اند و می توانند سایر قسمت های سالم روده را نیز تحت تاثیر خود قرار دهند. این کار را برداشت روده یا رزکسیون می نامند.

مشکلات بیماران کرون فراتر از حد تصور است و علائم و نشانه های بیماری می تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر خود قرار دهد و در صورتی که اقدامات درمانی لازم و مناسب برای فرد صورت نگیرد تمامی قسمت های روده دچار التهاب شده و در نهایت می تواند منجر به مرگ گردد. شاید در نگاه اول پذیرش جراحی کرون برای بیمار کمی سخت باشد ولی این تنها راه درمان کرون در فرد است که می تواند علائم و نشانه های بیماری را به طور کامل از بین ببرد.

بسیاری از مبتلایان به بیماری کرون ممکن است به فیستول یا آبسه مقعد هم دچار گردند که در چنین شرایط باید علاوه بر درمان کرون ، به کمک جراحی،درمان فیستول را هم شروع کنند.

انواع روش های جراحی برای درمان بیماری کرون

بنا بر آمارها و مطالعات کلی مشخص شده است که چیزی در حدود 70 درصد از بیماران مبتلا به کرون نیاز به عمل جراحی کرون پیدا می کنند و این تنها روش درمان برای پایان دادن به علائم و نشانه های بیماری آنهاست.

پزشک با توجه به شرایط پیشرفت بیماری و وضعیت بیمار یکی از روش های زیر را برای جراحی کرون انتخاب می نماید.

رزکسیون

رزکسیون روشی است که قسمت های آسیب دیده ی روده را به طور کامل حذف می کنند و از بدن بیمار خارج می نمایند. در نتیجه قسمت های سالم روده را به یکدیگر متصل کرده و از پیشرفت بیشتر بیماری جلوگیری می کنند.

کلستومی

کلستومی هم یکی دیگر از روش های جراحی بیماری کرون است که طی آن تمامی روده ی آسیب دیده به طور کامل حذف می گردد و قسمت انتهایی روده به پوست شکم بیمار متصل می گردد.

پروکتوکولکتومی

پروکتوکولکتومی زمانی توسط پزشک انتخاب می گردد که روده ی بزرگ و رکتوم در معرض آسیب قرار گرفته باشند و پزشک با کمک جراحی هر دوی آنها را به طور کامل بر می دارد و روده ی کوچک فرد را از طریق ایجاد سوراخی کوچک به پوست شکم او متصل می سازد.

استریکچرپلاستی

در روش استریکچرپلاستی هیچ قسمتی از روده برداشته نمی شود بلکه قسمت های مسدود و تنگ روده را گشاد می کنند و بدین ترتیب بدون حذف قسمت هایی از روده، علائم بیماری کرون را می توان از بین برد.

مراقبت های بعد از عمل جراحی کرون

مهم ترین نکته ای که برای مراقبت های بعد از عمل در جراحی کرون باید در نظر گرفت رعایت رژیم غذایی است. رژیم غذایی اصولی و صحیح برای چنین افرادی بسیار حائز اهمیت است و می تواند درصد موفقیت درمان کرون را به مراتب افزایش دهد.

• نوشیدن آب و مایعات کافی در طول روز
• پرهیز از مصرف غذاهای سنگین و دیر جذب
• مصرف پروبیوتیک ها
• پرهیز از مصرف غذاهای خام و نپخته
• محدود کردن مصرف لبنیات
• پرهیز از مصرف غذاهای اسیدی و تند
• استراحت کافی
• کنترل و مدیریت استرس
• انجام ورزش های سبک

مطالب مرتبط:

https://tamasha.com/v/y95y1

https://www.youtube.com/watch?v=yrSKnzxAb7w

کاربرد پماد آنتی هموروئید و روش های استفاده از این دارو

هموروئید یا بواسیر در واقع کلاف  یا بالشتک های خونی در ناحیه ی مقعد است، که در اثر وارد آمدن فشار بیش از اندازه به ناحیه ی مقعد پاره شده و دچار خونریزی می شوند،هموروئید می تواند همراه با خونریزی و درد نمایان شود. یکی از راهکار هایی ابتدایی درمان که در واقع علائم بیماری را درمان می کند نه خود بیماری را. استفاده از پماد آنتی هموروئید است. این پماد راهکار قطعی و موثر درمان بیماری شناخته نمی شود و ممکن است بیماری پس از طی مدتی مجدداً عود نماید، تنها راهکار قطعی و موثر درمان، درمان بواسیر با لیزر است که با کمترین میزان درد و خونریزی بیماری را درمان نموده و عود مجدد آن پیشگیری می نماید.

کاربرد پماد آنتی هموروئید

پماد آنتی هموروئید در مراحل اولیه بیماری هموروئید کاربرد داشته و میتواند علائم این بیماری از جمله درد و خارش را بهبود ببخشد، به علاوه این پماد دارای اثراتی از جمله قابض، ضدالتهاب و ضددرد و بی حس کننده موضعی می باشد و می تواند بواسیر شما را بهبود ببخشد.

آنتی هموروئید به دو شکل پماد و شیاف یافت می شود و می تواند افزون بر درمان هموروئید های داخلی و خارجی بیماری های دیگری نظیر اختلالات مجاری مقعدی مانند التهاب مقعد، شقاق، فیستول و … را نیز درمان کند.

روش های استفاده از پماد آنتی هموروئید

• برای استفاده از این پماد حتماً با پزشک مشورت نموده و طبق نظر او از این دارد استفاده نمایید.

• قبل از مصرف دارو مقعد را به خوبی با آب و صابون بشویید.

• قبل و پس از استفاده از اپلیکاتور آن را با آب و صابون بشویید.

• میزان مصرف این دارو بستگی به نظر پزشک دارد اما درحال معمول یک اپلیکاتور ( یک شیاف) هر روز صبح و شب مورد استفاده قرار می گیرد.

عوارض استفاده از پماد آنتی هموروئید

پماد آنتی هموروئید نباید بیش از 7 روز مصرف شود زیرا در غیر این صورت نه تنها در درمان موثر نبوده بلکه ممکن  است عوارضی را نیز به همراه داشته باشد.عوارض طولانی مدت استفاده از این پماد شامل خارش، التهاب، راش پوستی، سوزش و درد و واکنش های حساسیتی و خونریزی از مقعد می باشد..

همان طور که ذکر شد درمان بواسیر توسط پماد آنتی هموروئید درمانی موثر و دائمی نخواهد و احتمال عود مجدد بیماری بواسیر وجود دارد.این پماد تنها می تواند علائم این بیماری را بهبود ببخشد. اگر به فکر درمانی موثر و قطعی برای بواسیر خود هستید باید از درمان بواسیر با لیزر استفاده نمایید زیرا که این درمان در کمترین زمان ممکن و بدون ایجاد درد  خونریزی در ناحیه ی مقعد به درمان بیماری پرداخته و امکان عود مجدد بواسیر نیز وجود ندارد.

درمان کرون با روش های جراحی

درمان کرون با روش های جراحیگوارش

بیماری کرون یکی از مزمن ترین بیماری های دستگاه گوارش است که التهاب و تورم قسمت هایی از روده را درگیر می کند. این بیماری را شاید بتوان با کمکدارو و رژیم غذایی کنترل کرد اما در نظر داشته باشید که گاهی این بیماری پیشرفت می کند و پزشک ناچار است که قسمتی از روده را توسط انجام عمل جراحی بردارد تا به دیگر قسمت های روده آسیبی نرسد. در چنین شرایطی جراحی کرون قطعی ترین روشی است که برای حفظ قسمت های سالم دستگاه گوارش می توان جهت ادامه ی درمان کرون انتخاب کرد. در غیر این صورت تخریب روده ها می تواند عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد و شرایط وخیم تری را برای فرد به وجود بیاورد.

 جراحی بیماری کرون

هدف از انجام عمل جراحی کرون حذف کامل قسمت هایی از روده است که طی بیماری کرون آسیب دیده اند و می توانند سایر قسمت های سالم روده را نیز تحت تاثیر خود قرار دهند. این کار را برداشت روده یا رزکسیون می نامند.

مشکلات بیماران کرون فراتر از حد تصور است و علائم و نشانه های بیماری می تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر خود قرار دهد و در صورتی که اقدامات درمانی لازم و مناسب برای فرد صورت نگیرد تمامی قسمت های روده دچار التهاب شده و در نهایت می تواند منجر به مرگ گردد. شاید در نگاه اول پذیرش جراحی کرون برای بیمار کمی سخت باشد ولی این تنها راه درمان کرون در فرد است که می تواند علائم و نشانه های بیماری را به طور کامل از بین ببرد.

بسیاری از مبتلایان به بیماری کرون ممکن است به فیستول یا آبسه مقعد هم دچار گردند که در چنین شرایط باید علاوه بر درمان کرون ، به کمک جراحی، درمان فیستول را هم شروع کنند.

انواع روش های جراحی برای درمان بیماری کرون

بنا بر آمارها و مطالعات کلی مشخص شده است که چیزی در حدود 70 درصد از بیماران مبتلا به کرون نیاز به عمل جراحی کرون پیدا می کنند و این تنها روش درمان برای پایان دادن به علائم و نشانه های بیماری آنهاست.

پزشک با توجه به شرایط پیشرفت بیماری و وضعیت بیمار یکی از روش های زیر را برای جراحی کرون انتخاب می نماید.

رزکسیون

رزکسیون روشی است که قسمت های آسیب دیده ی روده را به طور کامل حذف می کنند و از بدن بیمار خارج می نمایند. در نتیجه قسمت های سالم روده را به یکدیگر متصل کرده و از پیشرفت بیشتر بیماری جلوگیری می کنند.

کلستومی

کلستومی هم یکی دیگر از روش های جراحی بیماری کرون است که طی آن تمامی روده ی آسیب دیده به طور کامل حذف می گردد و قسمت انتهایی روده به پوست شکم بیمار متصل می گردد.

پروکتوکولکتومی

پروکتوکولکتومی زمانی توسط پزشک انتخاب می گردد که روده ی بزرگ و رکتوم در معرض آسیب قرار گرفته باشند و پزشک با کمک جراحی هر دوی آنها را به طور کامل بر می دارد و روده ی کوچک فرد را از طریق ایجاد سوراخی کوچک به پوست شکم او متصل می سازد.

استریکچرپلاستی

در روش استریکچرپلاستی هیچ قسمتی از روده برداشته نمی شود بلکه قسمت های مسدود و تنگ روده را گشاد می کنند و بدین ترتیب بدون حذف قسمت هایی از روده، علائم بیماری کرون را می توان از بین برد.

منبع : کلینیک زارعی

آبسه مقعد چیست؟ روش های درمان این بیماری در کلینیک زارعی

آبسه مقعد چیست؟ روش های درمان و پیشگیری از ابتلا به فیستول

آبسه مقعد یا آبسه آنورکتال، به بروز آبسه در اطراف مقعد و یا درست در سوراخ مقعد ( یا در جداره راست روده) اطلاق می شود. به بیانی دیگر می توان گفت هرگاه دهانه غده هایی که در نزدیکی مقعد هستند بسته شوند، غده دچار عفونت شده در نتیجه متورم و حاوی چرک خواهد شد و آبسه پدید می آید.

علل ایجاد آبسه مقعد

آبسه مقعدی در اغلب موارد به علت وجود باکتری های استافیلوکوک و اشرشیاکولی در ناحیه ی مقعد بروز کرده و گاهی اوقات نیز ناشی از برخی قارچ ها ایجاد می شود.به طور می توان گفت ایجاد آبسه در مقعد دو علت کلی دارد :

• عفونت های منتقله از راه جنسی
• غده های مقعدی مسدود شده

اما گروهی از افراد هستند که به علت دارا بودن شرایط خاص خود احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند از جمله ی آنها می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

• کولیت
• بیماری روده التهابی مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی
• دیابت
• دیورتیکولیت
• بیماری التهابی لگن (PID)
• رابطه جنسی مقعدی
• استفاده از داروهایی مانند پردنیزون
• ایدز
• بارداری
• سل
• آپاندیسیت
• شقاق مقعدی
• قرار دادن اجسام خارجی در داخل مقعد
• بیماری‌ های مقاربتی

علائم آبسه مقعد

این بیماری به سبب مشترک بودن علائم با بیماری سرماخوردگی ممکن است به اشتباه تشخیص داده شود، پس توجه به علائم و مراجعه به پزشک جهت تشخیص آن امری ضروری است. مهمترین علائم ایجاد آبسه در مقعد به این شرح است:

• درد به هنگام لمس راست روده یا درد ضربان دار
• تب
• قرمزی و التهاب و یا ورم بافت های اطراف مقعد
• بدن درد
• بی اشتهایی
• درد شدید در لبه مقعد
• یبوست یا درد ناشی از حرکات روده
• خروج خون و چرک

 

تشخیص و معاینه آبسه مقعد

اگر دچار علائم غیر قابل کنترل از این بیماری شده اید لازم است برای درمان آن اقدام نموده و به پزشک مراجعه کنید. تشخیص این بیماری از طریق معاینه بالینی توسط پزشک انجام می شود. در برخی موارد آزمایش خون، ادرار و تست های تصویربرداری خاص مانند MRI در تشخیص بیماری به پزشک کمک خواهند نمود. برای تشخیص آبسه مقعدی توجه به نکات زیر الزامی است.

• درد با ضربان در ناحیه ی رکتوم
• شواهد خارجی آبسه ( برای مثال سفتی قابل لمس یا حساسیت احساس درد در صورت لمس ناحیه ی مقعد و اطراف آن )
• شواهد سیستمیک ( مثل عفونت )

درمان آبسه مقعد

آبسه مقعدی در صورت عفونت و عدم تخلیه آن لازم است توسط پزشک متخصص در این زمینه تخلیه شود. پزشک با بهره گیری از بی حسی یا بیهوشی عمومی عفونت ایجاد شده را تخلیه می کند تا از شدت درد بیمار کاسته شود. پس از درمان لازم است همراه با مصرف چرک خشک کن های تزریقی و خوراکی،روزی 3 یا 4 مرتبه به مدت 20 دقیقه در لگن آب گرم حاوی بتادین بنشینید تا از عفونت مجدد زخم جلوگیری شود.سایر دارو های مورد نیاز پس از تخلیه آبسه مقعدی شامل داروهای ضد قارچ و مسهل است زیرا یبوست بیماری را تشدید می کند و لازم است مدفوع به طور کامل از بدن بیمار خارج شود تا از عود مجدد عفونت جلوگیری شود.

همچنین جهت کاهش درد آبسه مقعدی پس از تخلیه استفاده از صفحه های گرم کننده و کمپرس آب گرم و یا مصرف مسکن موثر است. بعد از درمان آبسه مقعد لازم است موارد زیر را رعایت نمایید:

• بهتر است تا بهبودی کامل از توالت فرنگی استفاده نکنید.
• با مصرف مواد غذایی حاوی فیبر از بروز یبوست جلوگیری کنید.
• پس از دفع مدفوع خود را با آب گرم بشویید.
• هیچ گاه دفع مدفوع را به تاخیر نیاندازید
• پیاده روی را جز فعالیت های روزانه خود قرار دهید.
• از مصرف صابون های معطر خودداری کنید.

درمان خانگی آبسه مقعد

استفاده از درمان های خانگی در برخی از موارد و در صورتی که میزان عفونت کم باشد، می تواند به درمان آبسه مقعد کمک نماید همچنین استفاده از این درمان ها می تواند میزان عفونت و التهاب ایجاد شده ناشی از آبسه را کاهش دهد. برخی از روش های درمان خانگی آبسه مقعدی به این شرح است:

زنجبیل

برای این منظور چند تکه زنجبیل تهیه نموده و آن قدر آن را بجوشانید تا نرم شده و به شکل خمیر درآید، سپس مقداری چربی یا پی گاو را ذوب نموده و با آن مخلوط کنید تا به شکل شیاف درآمده و هر شب مقداری از آن مورد استفاده قرار دهید.

آب کلم

آب کلم دارای ماده ای به گلوماتین است که در عملکرد طبیعی روده بسیار موثر خواهد بود،برای این منظور مقدار آب کلم را تهیه نموده و روزی یک الی دو بار میل کنید. آب کلم با نرم کردن مدفوع از ایجاد یبوست جلوگیری نموده و درد ناشی از آبسه مقعدی را کاهش می دهد.

کمپرس آب گرم

کمپرس گرم گردش خون در این ناحیه را افزایش داده و چرک و عفونت موجود در ناحیه ی درگیر را رقیق می نماید که این امر در کاهش درد ناشی از این بیماری موثر است. آبسه های کوچکتر به کمپرس آب گرم پاسخ مثبت داده و به سرعت درمان می شوند.

ویتامین C

این ویتامین نقش موثری در درمان آبسه مقعد داشته و آن را از پیشرفت و ایجاد فیستول مقعدی در امان می دارد، مصرف روزانه 1000 میلی گرم از این ویتامین توصیه می شود زیرا بیشتر از این مقدار موجب اسهال و آسیب بیشتر این بیماری می شود.

گیاه بارهنگ

برای استفاده از این گیاه برگ آن را در آب داغ بریزید و سپس خورد کرده و بر روی آبسه قرار دهید، محل ایجاد عفونت را به وسیله فویل بپوشانید. در کنار استفاده از این روش استفاده از دمنوش گیاه افسنطین نیز توصیه می شود.

سبوس گندم

مقدار سبوس گندم در یک پارچه توری بریزید، سپس آن را در چهار لیتر خیس کنید  و اجازه دهید برای 12 ساعت خیس بخورد، سپس بدون آنکه کیسه سبوس را خارج کنید آب آن را گرم نموده و برای 5 یا 6 دقیقه در آن بنشیند و سپس محل مقعد را به آرامی خشک کنید. این روش را باید روزانه تکرار کنید.

نارون

این گیاه یکی از بهترین درمان ها برای  کاهش التهابات آبسه مقعدی به شمار می رود، مصرف چای نارون لوله های گوارشی را با یک لایه محافظ مخاط پوشش می دهد و از آسیب های بیشتر آن جلوگیری می کند. اما این روش تنها جنبه کنترلی و حفاظتی داشته و در درمان قطعی این بیماری موثر نخواهد بود.

سنفیتون

این گیاه دارای گلبرگ هایی به رنگ های سفید، آبی و بنفش است که می توانید  آن را به صورت پودر و یا همراه با روغن جوانه گندم تهیه نموده و بر روی موضع استعمال کنید. این دارو علاوه بر تسکین علائم آبسه مقعدی از جمله کاهش درد می تواند در درمان این بیماری نیز موثر واقع گردد.

مصرف فیبر

مصرف این ماده غذایی کمک بسیاری به درمان این بیماری می نماید، زیرا که ایجاد یبوست جلوگیری خواهد نمود و این امر تاثیر بسیاری در درمان آبسه مقعد دارد.از جمله مواد دارای فیبر می توانیم  به انواع میوه ها و سبزیجات تازه، حبوبات، نان گندم و جو دوسر اشاره کنیم.

عرق بومادران

یکی از دیگر از مواردی که در درمان آبسه مقعد موثر است، عرق بومادران می باشد برای انجام این درمان لازم است مخلوطی از نصف استکان عرق بومادران و نصف استکان آلوئه ورا تهیه نموده و قبل از هر وعده غذایی مصرف کنید.

اسفرزه

برای انجام این روش درمانی لازم است، بعد از وعده های شام و نهار دو قاشق غذاخوری اسفرزه، را یک لیوان آب شیرین شده بریزد و اجازه دهید تا لعاب دهد و میل کنید. توجه داشته باشید بعد از خوردن آن حتما یک لیوان آب نیز میل کنید.

تبدیل آبسه مقعد به فیستول

در برخی از موارد ممکن است آبسه مقعدی به بیماری فیستول تبدیل شود و یا اینکه بدون هیچ نشانه ی قبلی از آبسه فرد به این بیماری مبتلا گردد.فیستول مقعدی را می توانیم اتصال غیر طبیعی میان دو بافت یعنی پوست اطراف مقعد و مقعد ( آنوس یا رکتوم ) معرفی کنیم. انواع فیستول به این شرح است:

• در صورتی که فیستول از عضله اسفنکتر خارجی بگذرد، از نوع HIGH است.
• در صورتی که فیستول مسیر کوتاهی داشته و اسفنکتر خارجی را در برنگیرد از نوع LOW می باشد.

پس از تخلیه آبسه حدود دو هفته زمان نیاز است تا علائم بیماری به طور کامل محو شوند اما در صورتی که دهانه ایجاد شده برای تخلیه ( چه به صورت خود به خودی و چه از طریق جراحی برای تخلیه ) بسته نشود، فیستول مقعدی ایجاد می گردد. این مجرای باعث می شود محتویات روده بزرگ به سطح پوست راه پیدا کرده و موجب عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی شود. بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی، لیزر درمانی است.

پیشگیری از ابتلا به فیستول با درمان آبسه مقعد

همان طور که ذکر کردیم یکی از مهمترین علل ایجاد بیماری های ناحیه ی مقعد مانند شقاق و فیستول، ابتلا به آبسه و عدم درمان به موقع آن می باشد از همین روی توصیه می کنیم، جهت پیشگیری از ابتلا به فیستول مقعدی در صورت مشاهده هر یک از علائم آبسه مقعدی مثل درد، تورم، قرمزی و … جهتدرمان آبسه مقعدی و جلوگیری از عفونت های شدید این بیماری به پزشک متخصص مراجعه نمایید.

روش های درمان فیستول مقعدی با لیزر بدون بازگشت و مراقبت های بعد از عمل

تا مدت ها تنها روش قطعی و موثر برای درمان فیستول مقعدی انجام عمل جراحی بود تا اینکه با پیشرفت علم و تکنولوژی پزشکان توانستند لیزر درمانی را برای درمان کشف کنند.

درمان فیستول

درمان فیستول با لیزر بدون بازگشت ،جراحی فیستول و مراقبت های بعد از عمل جراحی

• 
  

پیشرفت علم کمک روز افزونی در پزشکی و بهبود راه‌های درمانی بسیاری از بیماری‌ها داشته است. امروزه لیزر توانسته جایگزین بسیاری از اعمال جراحی‌ سنگین و پر عارضه شود. کاربرد لیزر در جراحی فیستول مقعد به دلیل حساسیت و آسیب‌پذیری طبیعی ناحیه‌ی مقعد نسبت به سایر اندام‌ها از بسیاری از مشکلات این روند درمانی کاسته است. لیزر در تمامی اعمال جراحی از مزایای بسیاری برخوردار است. اما به دلیل تک بعدی بودن درمان فیستول مقعد و نبود راهی جز جراحی آن، نقش لیزر پررنگ‌تر و قابل درک‌تر خواهد بود.

در لیزر درمانی فیستول مقعد به جای استفاده از تیغ یا چاقوی جراحی و آسیب زدن به بافت‌های اطراف با کمک اشعه و انرژی ساطع شده از دستگاه لیزر مسیر فیستول را می‌بندند. لیزردرمانی می‌تواند با دقت و تهاجم کم‌تر به عضله‌ی دریچه مقعدی و حتی بدون کمترین خونریزی و درد انجام شود. زیرا لیزر این قابلیت را دارد تا هم اعصاب آسیب‌دیده حین جراحی و هم مویرگ‌های پاره شده را ترمیم کند. این جراحی سرپایی بوده و نیازی به بی‌هوشی عمومی و تحمل عوارض ناشی از آن ندارد.

درمان فیستول با لیزر در مدت محدودتر و با سرعت بیشتری انجام می گردد و فرد می‌تواند زودتر از سایر روش‌ها به فعالیت روزمره و کار خود بازگردد. احتمال عود یا عفونت ناشی از آن کم‌تر از سایر روش‌هاست. نگرانی‌ای از عارضه‌‌ی بی‌اختیاری مقعدی وجود ندارد، زیرا احتمال آن در این روش بسیار کاهش می‌یابد. البته ناگفته نماند لیزر احتمال انتقال بیماری‌های منتقل شونده از خون مانند هپاتیت و HIV را به حداقل و حتی صفر می‌رساند.
با ورود لیزر به حیطه‌ی درمانی ترس ناشی از جراحی بیماران و خانواده‌هایشان کم شده و افراد با خیالی آسوده‌تر برای درمان مشکلات خود پا به اطاق عمل می‌گذارند. پزشکان نیز از این روش درمانی به دلیل آسانی و کم‌تهاجمی بودن، بیشتر از روش‌های قدیمی و تیغ جراحی استقبال می‌کنند.

منبع : درمان فیستول با لیزر بدون بازگشت ،جراحی فیستول و مراقبت های بعد از عمل جراحی

بیماری فیستول مقعد

بیماری فیستول مقعد چیست؟ و علل ایجاد انواع این بیماری دردناک

• علل ایجاد فیستول مقعد

به صورت کلی فیستول در نتیجه‌ی یک اتصال غیر نرمال میان دو ارگان یا دو سطح و بافت بدن به وجود می‌آید. در فیستول مقعد این اتصال بین دیواره‌ی مخاطی درون کانال مقعد و پوست نزدیک مقعد ایجاد می‌شود که به شکل یک تونل کوچک باریک غیر طبیعی در پایان راست روده ظاهر خواهد شد که به سطح خارجی پوست باز می‌شود.

برای درک بهتر فیستول مقعدی آشنایی با حالت طبیعی کانال مقعد لازم است. کانال مقعد در پایانی‌ترین مسیر دستگاه گوارش در حد فاصل دو دریچه‌ی حلقه مانند عضلانی به نام دریچه‌ی داخلی و خارجی مقعد قرار گرفته است. دریچه‌ی داخلی از جنس عضلات صاف و غیر ارادی و دریچه‌ی خارجی از عضلات اسکلتی و تحت کنترل ارادی تشکیل شده است. این دو عضله با هم می‌توانند کانال مقعد را حمایت کنند. ما بین این دو دریچه، غددی قرار گرفته است که غددی مقعدی نام دارند و ترشحات خود را به درون کانال مقعد تخلیه می‌کنند. در صورتی که خروجی یکی از این غدد مسدود شود منجر به عفونت و چرک خواهد شد.
در نهایت فیستول مقعدی در نتیجه این عفونت در نزدیکی مقعد و تجمع چرک در بافت نزدیک آن ایجاد می‌شود. چرک می‌تواند یک کانال کوچک در پشت سر خود بر جای بگذارد و به سطح پوست گسترش یابد. فیستول مقعد در افرادی با سابقه‌ی آبسه مقعد که به درستی بهبود نیافته است، رخ می‌دهد. چرک و حتی ترشحات مدفوعی نیز می‌توانند از این کانال کوچک خارج و در سطح پوست رویت شوند. عفونت ناشی از آبسه می‌تواند در کل بدن نیز پخش شود.
فیستول مقعد بر اساس سادگی یا پیچیده بودن و محل قرارگیری و نزدیکی آن به محل دریچه‌های کانال مقعد به انواع مختلفی تقسیم می‌شود. پنج دسته‌ی آن شامل:

• فیستول اکسترا اسفنکتریک (Extrasphincteric ): از راست روده (قسمتی از روده‌ی بزرگ) آغاز و به سمت پایین کشیده شده و از طریق عضله‌ی لواتور آنی کف لگن به پوست اطراف مقعد باز می‌شود. توجه داشته باشید که این نوع فیستول از خطوط دندانه دار (که غدد مقعد در آن قرار دارد) به وجود می‌آید که می‌تواند از بیماری کرون یا یک فرآیند التهابی مانند آپاندیس و یا آبسه ناشی شود.
• فیستول سوپر اسفنکتریک ( Suprasphincteric ): از بین عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی آغاز شده و به سمت بالا گسترش می‌یابد و از عضلات پوبورکتالیس عبور کرده و در حدود یک اینچی خروجی مقعد به پوست باز می‌شود. این فیستول ۲۰ درصد شیوع دارد.
• فیستول ترانس اسفنکتریک ( Transphincteric ): بین عضلات دریچه‌ی داخلی و خارجی و یا پشت مقعد شروع، از عضله‌ی اسفنکتر خارجی عبور کرده و در فاصله‌‌ی یک اینچی و یا دورتر از پوست اطراف مقعد خارج می‌شود. این فیستول با شیوع ۲۰ الی ۲۵ درصد به دلیل شکل ظاهری آن که ممکن است شبیه ‘U’ باشد، گاهی اوقات فیستول نعل اسبی نامیده می‌شود.
• فیستول اینتر اسفنکتریک ( Intersphincteric ): از بین عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی آغاز شده و با عبور از عضله اسفنکتر داخلی از قسمت بسیار نزدیک به مقعد خارج می‌شود. شایع‌ترین نوع فیستول مقعدی با شیوع ۵۵ تا ۷۰ درصد است.
• فیستول زیرمخاطی: این فیستول به صورت سطحی از زیر مخاط عبور می‌کند.

این کانال می‌تواند باعث بروز علائم ناخوشایند مانند ناراحتی و سوزش پوست، درد، التهاب و همچنین در برخی از بیماران علایم دیگری چون خونریزی و ترشح در هنگام عبور مدفوع شود. بسته به علت این بیماری و عوامل دیگر ممکن است فیستول با علائم متفاوتی خود را نشان دهد. به دلیل شدت آسیب معمولاً راهی جز جراحی برای درمان فیستول و ترمیم آن پس از مقابله با عفونت ناحیه‌ وجود ندارد.

علل ایجاد فیستول مقعد

معمولاً فیستول مقعد به دنبال یک آبسه مقعدی به وجود می‌آید که بسیار دردناک است. آبسه به دلیل انسداد یکی از غدد درون راست روده ایجاد می‌شود سپس چرک ناشی از آن در بافت‌ها به پدید آمدن یک فیستول مقعدی کمک می‌کند. تخمین زده شده که بین هر چهار فردی که دچار آبسه مقعد می‌شوند دو مورد به فیستول ختم خواهد شد. درمان آبسه معمولاً ساده است که با یک برش پوستی روی آبسه و تخلیه چرک آن انجام می‌شود. تخلیه آبسه می‌تواند در مطب پزشک یا کلینیک تحت بی‌حسی موضعی انجام شود. اغلب موارد در صورتی که آبسه خود‌به‌خود تخلیه شود و به صورت کامل بهبود نیابد، فیستول اتفاق می‌افتد. پس دلایل این بیماری به ترتیب عبارت است از:

• • آبسه مقعدی: فیستول ناشی از آبسه معمولاً دارای علائم کلی عفونت در بدن فرد است که در اغلب موارد تکرار می‌شود، این علائم شامل تب، خستگی، احساس ناخوشی و تورم اطراف دهانه‌ی مقعد است.

  • از طرفی نادرترین دلایل ایجاد فیستول مقعد که ممکن است ناشی از یک بیماری مزمن در فرد باشد، عبارتند از:

    • بیماری کرون: یک بیماری طولانی‌مدت که در آن دستگاه و لوله‌های گوارشی ملتهب می‌شوند. در صورتی که علت فیستول این بیماری باشد خود را با نشانه‌های متفاوتی نشان خواهد داد که در تشخیص کمک‌کننده خواهد بود. بیماری کرون در ۲۵ درصد موارد فیستول مقعدی نقش دارد که دارای علایمی از جمله درد شکم، اسهال، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، تهوع و استفراغ است؛
    • دیورتیکولیت: عفونت کیسه‌های کوچک است که در روده بزرگ قرار گرفته است؛
    • هیدر آدنیت چرکی: یک بیماری پوستی مزمن است که در آن غدد عرق دچار عفونت شده و باعث ایجاد آبسه و زخم می‌شود، در صورتی‌که این بیماری غدد درون مقعد را درگیر کند به صورت سطحی یا عمقی باعث عفونت و بروز فیستول می‌شود؛
    • عوارض جراحی در نزدیکی مقعد: فیستول مقعد می تواند بعد از عمل جراحی تخلیه‌ی آبسه مقعد رخ دهد، آسیب بافتی ناشی از جراحی‌های مقعدی یا زایمان سخت نیز می‌تواند باعث تغییر شکل سلولی و ایجاد فیستول مقعدی شود.؛
    • ابتلا به سل: سل یک عفونت باکتریایی است که اغلب ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر نقطه از بدن رخ از جمله راست روده رخ دهد و باعث آبسه مقعد و فیستول آن شود؛
    • بیماری‌های جنسی نظیر کلامیدیا یا سیفلیس: برخی از عفونت‌های منتقله از راه جنسی نیز احتمال ایجاد فیستول مقعد را افزایش می‌دهد؛
    • HIV : با کاهش سطح ایمنی بدن فرد را در معرض ابتلا به عفونت قرار می‌دهد و بدین ترتیب شرایط را برای ایجاد فیستول مقعد مساعد می‌کند؛
    • سرطان: در سرطان رکتوم احتمال تغییر شکل سلولی و ایجاد تومور در قسمت انتهایی روده بزرگ، یعنی جایی که مدفوع قبل از دفع ذخیره می‌شود وجود دارد که زمینه‌ساز فیستول مقعدی شود؛
    • زخم ناشی از ضربه: ضربه و تروما می‌تواند با ایجاد تغییر شکل سلولی و ایجاد زخم و آسیب بافتی شرایط را برای ایجاد فیستول مقعد مهیا کند؛
    • منبع : بیماری فیستول مقعد چیست؟ و علل ایجاد انواع این بیماری دردناک